eskiden size çok matıklı gelen birşeyin daha sonra aptalca gelmesi çok fena.
misal: benim 4-5 yıl önce sapsarı ojelerim vardı ve onların süper güzel olduklarını düşünüyordum. hatta hep onları sürersim. bal rengi diye almıştım. bira bardağını tutar ojelerim ve içkinin renklerinin uyumuna hayran kalırdım. ne tesadüftür ki bunu beğenen bir kaç kişi daha olmuştu.

"oha ne güzel renk o öyle nerden buldun"

bu cümle sayesinde kendimle gurur bile duyardım çok değil bundan sadece 4-5 yıl önce. evet böyle basit şeyler bana gurur verirdi. basitti ozaman yaşamak.
nedense bu sabah kahvaltısının masasındaki bal hatırlatabildi bana bunu. bir an o balla aynı renk tırnkalarım olduğunu düşünüp. ıyyykkkkk bununla mı gurur duyuyormuşum dedim.

geçen gün buluştuğum orta okul arkadaşım:

" ben seni ortaokulda çok severdim niye daha sonra görüşmedik biz?"

sadece o cümleyle ortaokula geri döndüm:

"ben bile o halimden nefret ediyorum sen nasıl sevmişsin?"

bazen olur... eskiden yaptığımız ve bize çok doğru gfelen şeylere daha sonra çok şaşırabiliriz. hiç bu duyguyu yaşamayan varsa da helal diyorum. senin yerinde olmayı çok isterdim düz çizgi insan. doğru oldupunu sandığım şeylerin hiç yanllış çıkmaması hoş olurdu. imrenilesisin vesselam. saygılar. sevgiler. yanacıklardan öperler...

0 fındık kabuğu doldu:

Yorum Gönder