Birleşmiş Kelimeler

eskiden sevdiğiniz bir şarkı var diyelim. albümde dinlediniz defalarca ama aslında bilerek değil. siz albümü sevdiniz belki bir iki hafta hep o albüm döndü fon da kulaklığınızda....

ama seneler mi geçti sonra...

ve unuttunuz o şarkıyı... albümün adı geçse bile o şarkı hiç gelmedi aklınıza başka parçalar geldi. ve bir gün bir arkadaşınız (seneler sonra dediğimi hatırlayın) size o parçayı göndersin.

çok garip bi duygu bu. parçayı sözleriyle yeniden dinleyin sonra. eski bir dost mu gibi. ya da unutulmuş bir sevgili mi gibi. ya da tarifini bilmediğiniz tatlı mı gibi...

ne gibi ben biliyorum işte o duyguyu eşleştirdim yine tarif edemediğim bir duyguydu. serisi olan bir romanın ilkini okudunuz diyelim. ikincisini aldını başka karakterlerin hayatı anlatılırken kitabın ortalarına doğru ilk kitapta okuduğunuz ana karakterler kaleme alındı. haha o duyguyla bu duygu aynı işte. eski dost görmüş gibi. unutulmuş sevgiliyi hatırlamak gibi. tarifi bilinmeyen tatlıyı yemek gibi. ikinci kitabın balında yeni ana karakterlere dalmış ilk kitabı unutmuşsunuzdur ancak yazar öyle ustadır ki ortalarında birinci kitabın anakarakterlerini yan karakter olarak tekrar ortaya çıkarır. gerçekten heyecanlanırsınız.

bu gereksiz tespiti az önce yaptım. yooo içmedim bir şey. ama çok mutluyum bu tespitim için. bu duygular beni mutlu kılan şeyler.....

bir de geçen gün keşfettiğim sulu kuru boyakar beni çok mutlu etti. ben resim mesim çizemem ama paintte çok eğlenceli. yani kolay ve çok ayrıntı gerektirmiyo. bir tıkla tüm alan boyaması yapılıyor ben uğraşmıyorum. yoksa resim hep ayrıntıcı ve ince ayara gerektiren bir şey gibi gelmiştir. sıkıcı gelmiştir yani. ama basit basit çizmeyi sevdim. tesadüfen keşfettim. bilgisayarım yokken de aklıma geleni yazmaktansa çizebileyim diye kalem boya almaya gittim. ve sulu kalem buoyalarla böyle tanıştım işte. teknoloji ilerlemiş hem sulu boya hem kalem boya olmuş. ahhh ilkokul günlerim.....

her şeyi yeni öğrenen küçük kız, çizgi çizmeyi bile.... özledim seni...