Birleşmiş Kelimeler

epeydir sanal dünyayla pek içli dışlı değilim. geçen gece yine uyuamadığım anlarda farkettim. galiba yavaş yavaş iniş yapıyorum ayaklarım yere basmaya başlıyor. hayalci laylaylom kafam dinginleşti mi ne. neyse ne. kurmam gereken cümleler var ama sana değil blog. ilgili kişilere. ne çok söylenmemiş sözler varmış kafamda. daha dile getirilecek kadar pişmediler. geçmişten kalan kelimeler varmış. biraz daha cesurum bu aralar. eskiden korktuğum şeylerle bitlikte yürüyorum. ama tembellik kan hücrelerimde yerini almış olmalı hala çok çaba gösteremiyorum. neredeyse bir ay oldu ciddi bir şekilde müzik dinlemeyeli. (bunun ne alakası var demeyin bugün farkedip içerledim:(). haa hayal kurmayı yasaklamıştım ama bir türlü uyamadım. neyi kime yasaklıyorum zaten. hamburger de yedim defalarca. eee senden naber blog?
hepi topu iki dersim var her ikisinin de pazartesi sınavı olma ihtimali var ki bu ihtimal az önce aklıma geldi. bense evde tatil yapıyorum. yansıttığım kadar rahat değilim. bi tutuştum işin aslı yarın ilk iş iletişim kurup sınav var mı yok mu öğrenmek. uzun tatiller bu açıdan iyi olmuyor. ne vardı ne yoktu unuyuyor insan. bi önceki gelin alma yazısını hiç düzeltmedim. çok hatalı bozuk bir anlatımı var, yazdığım andan eri aklımdaydı of üşengeçlik işte. şimdi de çok zaman geçti üstünden tekrar okumak bile istemiyorum hatta belki silerim onu. bazen blog seni de kapatasım geliyor. çok sıkıcı olmaya başladın. ama bu içimdeki hiç bişeyi bırakamama bi bap yaratma hali yok mu. ah bu hal bu gidişat benim ölümüme sebep olacak birgün. keşke müziğe biraz olsun yeteneğim olsaydı. aslında blok flütte baya iyiydim ben:) şan seçmesinde başıma geleni tekrar anlatmayacağım. yüz bininci kez okuyanlar olacak. çok merak ederseniz o kara günü ve benim müzikteki yeteneksizliğimin nasıl tescillendiğini bilahare anlatırım. (onu sonra anlatırım fakaaaaaaaat:) mailime gelen garip mesajları okudum da şimdi tüm yazma şevkim kaçtı zaten ne yazıyordum ki. amaaaan, ama kar yağsa da sucuk ekmek yapsak...