hiç anlamadım blog. benim kafam almıyor böyle şeyleri. bakıyorum anlıyor gibiyim bakıyorum kendim uydurmuş gibiyim. bazen çok üstüne düşüyorum, bunaltıyorum sanki. sanmamak en iyisi aslında. hissiz olmak belki daha doğrudur hayatta. birden karıncalandı işte benim de kafam, planlı değildi ya. durumun şartlarına uygun davranmalı değil mi insan. hayaller aleminden çıkmalı değil mi ya? ben diyimki sana bu yazıyı inorganik kimyaya yazdım, sen anla...
