Birleşmiş Kelimeler

üşütmece...

kitaplarım geldi. süpersonik oldu. gerçi bir tanesini bulammaış ama olsun diğer üçü yeter şimdilik. zaten inceler onlar biter sonra bir daha liste veririm. john berger'in fotokopilerinden başlayayım okumaya. aslına o kitap benim için çok önemli çünkü sanki ben yazmışım gibi. yani aynı şeyi düşünmüştüm. içimden gelmişti. bana da çok şey ifade eder tanımadığım anlık hayatıma girmşliği olan insanların hikayeleri. eskiden ara ara canım sıkılınca metroya biner elimde kağıt kalemle karşıma oturan insanların yüzlerine duruşlarına bakarak onlara hayat hikayeleri yazardım. nereye gittiklerini nasıl biri olduklarını...onlar hiç bilmeden ben onlara hayat yazardım. ben hiç bilmezdim onlar neyi yaşardı.

hastane iyiden iyiye hapishaneye benzemeye başladı. hastaler dertli ve dertli dertli türküler dinliyorlar. ortada bir masa var çay demliyoruz orda. hani hapishaneli filmlerde olurya ortada kare bir masa aynı ondan işte. ama yemekleri güzel. geçi hapishanelerin yemekleri nasıldır onu bilemiyorum. neyseki kulaklığım var daha önce insanın kulaklığıyla sevişmek istediği anlardan zaman zaman bahsettiğim olmuştu (mesela bunun gibi) işte burasıda bu anlardan biri. annem uyurken kulaklığım ve kitabım benim yegane dostum olmakta. hatta sevgilim hatta ailem. yoksa çekilmez. çekilir ama insanı da içine çeker. fizik tedavi ve rehabilitasyıon hastaneleri çok farklıymış. daha önce babamın yanında da kalmıştım ama orada böyle değildi. hastalıkları kenara bırakırsak hapishane gibi. gerçekten.

karşıma da saçma bi çift oturdu ısrarla cezanın seninle benim aramda kocaman bir fark var şarkısını repead modda çalıp dinliyolar. sanırım ayrılmak istiyor erkek neden ısrarla o şarkıyı dinletsinki yoksa kıza.

müzika...

iyi ki notalar var.

edit: bu çift bok gibi şarkılar dinliyore. gel kulaklığım canım seni istedi;);)